sorular geliyor aklımıza
derin damarlarında gezerken dünyanın
zambaklar diyoruz neden bunca arsızdır
-Gelişi ati olan sevgiliye-
Örtüsüz seslenişlerde seni uludum aşktanem
Dillerim çözüldü kırmızılığında
Alnımda gerildikçe bir Meryem
Şehvetimden çivilendim çarmıhlara…
Masmavi su damlası sızıp içime aktın
Güneşten ateş alıp gönlüme köz bıraktın
Kekiği yel savurur kokun siner dağlara
Adın isim çoğaltır sevdan onulmaz yara
sancağımı üfleyen
geçmiş ve geleceğim
dimdik içinizdeyim
sürmeli gözümün
vitray duvarından
aşk
ilk insandan beri
evcilleştirilmiş bir köpektir
sonra...yani yarın sokağa çıktığınızda
kim kovalayacak kedileri
aşk meşk yalanmış mîrim
varsa yoksa paraymış
sevgilinin hayali
ak mermerden saraymış
hüzün damıtan yürek
GELİR
Güneş gibi doğsaydı tebessüm gül cemale
Perçeminden her tutam sihr olurdu visale
Mecnun od'una yanmaz kavuşursa hayale
Leyla'ya nispet derken bu defa Aslı gelir.
Deyirler - “İçinde insan olmasa
evler ölürmüş”.
Evim can verir...
Men nefes vermesem
evim ölecek.
Heraret isteyer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!