Krizantem Şiiri - Adem Güçlü

Şehrin iki yakasına sarılmış arıyorum seni
Bir yanda haykırışlar,bir yanda ölüm sessizliği
Düşmanı dostun gibi gösyeriyor bu köpeksiz kalan sokaklar
Kime soracağımı bilmiyorum
Korkuyorum adını anacaklar

En son hangi çiçeğin altını suladık yağmurun selinde?
Nerdesin desem deprem olur çığ düşer gözlerinden
Bir tek bizmişiz gibi dönüyor dünya
Bir tek bize ağlıyor krizantem
Öylece başa dönüyoruz,dallarını kırdığımız bu şehirde

Sen kaçmak zorundasın, döndüğünü bile bile dünyanın
Ömrümüzü kıstıracak bir burası kaldı
Kesecek çok ekmeğimiz var belki ama,sen başka dünyadasın

Acının yorgunluğu sırtımda
Taşıyabildiğim kadar ağladım
Nasıl bilirsin hergün gördüğünü aramayı
Görmek yetmiyor,bakıyorum da sende yokluğumda saklısın