Kristal Şiiri - Salih Bolat

ışığından yaptın beni
yaz çalılıklarındaki
güneş gibi.

senin çığlığını atıyorum.

havalanan kuşlara şaşarım
nasıl karıştırmazlar kanatlarını
gecenin ceketini tutuştururken
bir kav, soyunup giden.

senin şimşeğini öpüyorum.

bir gök seni kendine çağırıyor
hangi tanrının bizim için tasarladığı
aşkın yoğunluğuyla aynı kışta
karın çekip gitmesine rağmen.

senin karanlığına giriyorum.