Yağmurlu gözlerim sana ıslanır
Derdim dağlar gibi, dağa yaslanır
Kime sorsam seni sessiz seslenir
Kalbimi yaktın sen, sen ey vefasız
Çöle mi döndürdün ümitlerimi
Sen yoksan şiirler var
Senin olduğun yerde
Şiire ne gerek var...?
Göğsüne yaslanıp da ağlasam dedim annem
Gözyaşlarım sel olup sel gibi aktı annem
Bıktım ihanetinden dostlarımın, sevdamın
Yüzüme gülüp arkamdan vuruyor annem
Yaşamak saymıyorum gülmeyince çocuklar
Ruhumu Elinde Boğmakta Bu Aşk
Nasılda inanmıştım sana delice
Saflığıma dokundun kirli ellerinle
Ben ruhumu öldürdüm bedenimde
Ve, on dokuz elli beş İstanbul’ da
Akşamları, özleyen gözlerle seyrettim
Gökyüzünü, ayrılmadan
Acını önceden çektim
Hasret kalmak var sana İstanbul
Kadın severse
Toprağa girercesine sever
Ana gibi, toprak gibi, su gibi sever
Toprağın suyu, tohumun toprağı sevdiği gibi sever
Toprağın tohumu yeşerttiği gibi
Yorgun hatıraları taşıdım senelere
Şiiir yüreğimi vermedim yaban ele
Çalmadım hiç kimsenin kapısını aşk diye
Beni vurursa ancak bir şair vurur
Bütün sevgileri koydum eski yerine
Yürüyorum
Boş sokaklar benim
Çaresizliğim adımlarımda
Gözlerim yerlerde
Aranmaktayım
Umut kırıntıları istediğim
Ne çitlembik bebeğim oldu
Ne de sarı saçlı Ayşem
Ne toprağa bir ev çizdim
Ne evcilik oynadım sokaklarda
Ne doktor oldum, ne hasta
Ne de saçımı okşayanım oldu
sizi tanımak istiyorum görüşelim
ONA YAZMAK YAKIŞIYOR...
ONUUUUUUUUUUUUUUUUU
ÇOKKKKKKKKKKKKKKKKKKKKK
SEVİYORUMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM
Düşüncelerim düğümlendi,Nereden nasıl başlasam,ne desem,ne söylesem,Bildiğim bir 'ŞİİR YÜREK' var.Adı sevda,adı özlem,adı hasret,adı ızdırap,....Diyorumya düşüncelerim düğümlendi...Ama bildiğim tek şey var,o da onun dağ gibi bir yüreği olmasıdır.o yüreğe kucaklar dolusu selam olsun...Ablacım her zam ...