Tenazul edipte fidan dikmiyen,
Ağaç gölgesinde kral gibidir.
Tarlayı sürüpte tohum ekmiyen,
Harmanın başında haral gibidir.
Karğanın yavrusu, karğaya şahin,
Sanarsın  çok dürüst hain mi hain,
Gerçek hali saklı uyuz bir koyun,
Sor kendi gözünde maral gibidir. 
Kümesi görünce oluyor tilki,
Sağı, solu yoktur domuzun ırkı,
Sinsidir kapılma feleğin çarkı,
Nasihat verirken  kural gibidir.
Ali Uzun der ki derin bir kuyu,
Sakın ha düşme zehirli suyu,
Kandırır ustadır şeytanın soyu,
Karanlık karargah santral gibidir.
Haral: Kıldan yapılmış çuvaldan çok
Büyük tahıl veya sanman kabı.
Kayıt Tarihi : 27.3.2012 15:20:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!