Köz Olur İçimde Şiiri - Emrullah Çelik

Yolun başı göründü de, içim çöktü gardaşım,
Bir sevdaya kandım amma, yandı gönüm kor oldu.
Dünya büyük dediler de, bana dar geldi bu ayaz,
Bir ömür ağır gelir de, yorar insanı biraz.
Aman hey dost, ben dayanırım, yıkılmam ha gardaş,
Kader beni yoklar amma, içim yanar yavaş yavaş.
Bir söz düştü gönüme de, sustum gendi gendime,
Derdim benden içeri de, anlatamam hepinize.
Bir hevesle yürüdüm de, yolun taşına düştüm,
Yel vurdukça sızlar içim, kime ne desem sustum.
Ben bu yükü çekerim de, gözyaşımı gizlerim,
Gece çöker üstüme de, gendi içimde gezerim.
Aman hey dost, ben dayanırım, yıkılmam ha gardaş,
Kader beni yoklar amma, içim yanar yavaş yavaş.
Bir söz düştü gönlüme de, sustum gendi gendime,
Derdim benden içeri de, anlatamam hepinize.
Gurbet elde yoruldum da, içimden bir ses cınlar,
“Sabret hele” der amma da, bu gönül gamdan neyler.
Bir nefeslik umut için, bir ömür yola düştüm,
Ne döndüm ne vazgeçtim de, gendi içimde büyüdüm.
Aman hey dost, ben dayanırım, tükenmem ha gardaş,
Küllerimde köz galır da, için için yanar yavaş.
Bir söz düştü gönlüme de, goydum gönlüm içine,
Derdim benden içeri de, yetmez dile, dilime…