Koyun Nağmeleri Şiiri - Ali Rami Karaca

Koyunum ulan ben koyunum
Kurda çakala sırtlana uyuzum
Yedikçe uzasa da boyum posum
Kimsenin ekmeğinde yoktur gözüm

Canım çıksa da çıkmadı huyum
Sonum uçurumsa da ben buyum
Sabırdır hamurum suyum
Karnım acıksa da toktur gözüm

Az sonra kazılacak belki kuyum
Kavurmama olmayacak doyum
Yüzülecek derim kılım tüyüm
Buymuş denge buymuş çözüm

Alsam da öleceğime dair duyum
Hiç çekinmez bükülür boynum
Kesilse de ekmeğim aşım suyum
Şükürden başka yoktur sözüm

Aslandan kaplandan asildir soyum
Hiçbir mahlukatla olmadı zorum
Duymadım hakkımda güzel bir yorum
Çobandan keylisine küsüm

İnsanoğlu için çıkardım doğurdum
Sürpriz oldu size ayranım yoğurdum
Hakkın izniyle hepinizi doyurdum
Fiyatım tavan yaptı çok üzgünüm

Bu günlerde epey yorgunum
Çobanım da kalmadı durgunum
Bizim devir bitmiş sordum soruşturdum
Bu sistemde artık bende gönülsüzüm