Köyümün İnsanları-3 Şiiri - İbrahim Coşar

İbrahim Coşar
644

ŞİİR


29

TAKİPÇİ

Köyümün İnsanları-3

Tezek pınarı var oyun sahamız
Tüm çocuklar her gün koşar dururdu
Köyden duyulurdu her kahkahamız
Çocuksu neşeyle coşar dururdu

Hacıgilin Mehmet, Mustafa oğlu
Hayvan alıp satar küçük bir avlu
Arkadaki ahır sığırla dolu
Küçücük bir evde yaşar dururdu

Azizin Osman’ın hiç affı yoktu
Abdurrahim abi başı hep dikti
Şükrü Çubukçu’nun evladı çoktu
Karşısında üçer beşer dururdu

Küççük İsin, topal Ali, Hanife
İç içe dururlar yoktur mesafe
İyi insanlardı aksi hurafe
Ocakta helal aş pişer dururdu.

Selmazın Abdullah ve sucu Nazım
Can arkadaşımı anmak da lazım
Nazımın oğluydu, terziydi Kazım
Naylon top peşinde koşar dururdu

Olsa da mahalle evimiz ayrı
Köyümüz adına yapılsa çağrı
Ayrımız gayrımız olmazdı gayrı
Tüm köy halkı haşır neşir olurdu

05.07.2025/Samsun

İbrahim Coşar
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 09:31:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!