Tezek pınarı var oyun sahamız
Tüm çocuklar her gün koşar dururdu
Köyden duyulurdu her kahkahamız
Çocuksu neşeyle coşar dururdu
Hacıgilin Mehmet, Mustafa oğlu
Hayvan alıp satar küçük bir avlu
Arkadaki ahır sığırla dolu
Küçücük bir evde yaşar dururdu
Azizin Osman’ın hiç affı yoktu
Abdurrahim abi başı hep dikti
Şükrü Çubukçu’nun evladı çoktu
Karşısında üçer beşer dururdu
Küççük İsin, topal Ali, Hanife
İç içe dururlar yoktur mesafe
İyi insanlardı aksi hurafe
Ocakta helal aş pişer dururdu.
Selmazın Abdullah ve sucu Nazım
Can arkadaşımı anmak da lazım
Nazımın oğluydu, terziydi Kazım
Naylon top peşinde koşar dururdu
Olsa da mahalle evimiz ayrı
Köyümüz adına yapılsa çağrı
Ayrımız gayrımız olmazdı gayrı
Tüm köy halkı haşır neşir olurdu
05.07.2025/Samsun
Kayıt Tarihi : 5.7.2025 09:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!