Köyümün Çocukları Şiiri - Hakan Keleş

Köyümün,yalın ayaklı
Gözü çapaklı,al yanaklı çocukları.
Üşüşün avuçlarıma.
Özüm siz,duam siz,
Yükselsin umutlarım,ellerimle arşa.
Oynadığınız çamur bezeli,
Buğday fideleri biten o yerde;
Geleceğim filizlensin,
Bir daha dönemediğim o köyde.

Sakın pes etmeyin,kırılmayın,
Düşmesin başlarınız öne.
Ha burda,yaşadığım şehirde;
Bedbin ve daracık yaşarlar hayatı.
Anamın çamaşır yuduğu leğen bile;
Büyüktür, sizin henüz tatmadığınız
Tatlara erenlerin çapından
Öylesine salınırlar boy boy caddelerde.

Siz kocaman kirletilmemiş bir dünya,
Ümitleri törpüsüz,sınırsız dimağlarsınız,
Yitmesin korkusuzluğunuz,
Sakın ha korkmayın.

Köyümün yalın ayaklı,
Gözü çapaklı,al yanaklı çocukları.
Toplaşın şiirlerimin başına,toplaşında.
Koklayayım dünümü.
Dünüm tütsülensin terli başınızda.

Tutunun şiirlere,
Salkım söğüdün dallarına,
Tutunduğunuz gibi.
Koşalım geleceğe,
Çerçi peşinde koştuğunuz gibi,
Koşalım,
Ufkumuzu kördüğüm edenlerin inadına.