Köyüme Hasret Şiiri - Haydar Gezmiş

Çıktım yaylasına içtim suyunu,
Bilirim köylümün cömert huyunu,
Barındırır köyüm Türkmen soyunu,
Özledim köyümün düğün, toyunu.

Tırmandım dağına yaptım sakızı,
Çalışkan erkeği üretken kızı,
Mezarlıkta duydum derinden sızı,
Uğramak gerektir, köyüme bazı.

Derelerden akar kaynak suları,
Bahçemiz yanında güzel pınarı,
Kovanına balı taşıyan arı,
İnsanımda gördüm tertemiz arı.

Severler konuğu ederler ikram,
Kem gözle bakmayı bilirler haram,
Söze başlamadan verirler selam,
Bulurlar her söze tatlı bir kelam.

Köyümü özlemek beni yakıyor,
Sevgi şu kalbime irfan katıyor,
Sevda gönüllerde girdap yapıyor,
Yaş ilerleyince hasret artıyor.

İnsanları fakir belki köyümün,
Gönülleri zengin hepten tümünün,
Bir kısmı orada geçti ömrümün,
Bir parçası orda kaldı gönlümün.

11.08.2009

G.O. P./Ankara