Köyüme döneceğim Şiiri - Yusuf Gürsoy

Yaşam şehirde dediler
Köyümü terk ettirdiler
Suyu parayla verdiler
Ben köyüme döneceğim

Çarşı pazar her yere para
Geçim çok zor düştüm dara
Derdinde hısım akraba
Ben köyüme döneceğim

İnsan geçimle yarışta
Adeti töresi başka
Saygı kalmamış her yaşta
Ben köyüme döneceğim

Aynı binada insanlar
Birbirini tanımazlar
Selamı verip almazlar
Ben köyüme döneceğim

Şehir bize yaramadı
Yokluk beni sarmaladı
Çocuklarım okumadı
Ben köyüme döneceğim

Geçim düşürdü diyara
Bir mezar yeri milyara
Ölsem gömmezler mezara
Ben köyüme döneceğim

Temizdir suyu köyümün
Kıymeti olur ölünün
Gölgesi serin söğüdü
Ben köyüme döneceğim

Gürültüsü sağlık bozar
Kapkaççı gittikçe azar
Çok pahalı burda pazar
Ben köyüme döneceğim

Başı almış gitmiş kira
Nere gitsen kuyruk sıra
Çoğu benim gibi darda
Ben köyüme döneceğim

Köyden şehre göçler dursun
Herkes yerinde otursun
Şehri mehri sizin olsun
Ben köyüme döneceğim

Kul Yusuf sevmedin şehri
Şikayetim zaten belli
Kaldım bir kemik bir deri
Ben köyüme döneceğim.

(08.07.2007)