Köyümden Çıktım Ala Karanlık

KÖYÜMDEN ÇIKTIM ALA KARANLIK

Köyümden çıktım yorgun dizlerim.
Toz bulutu arar yaşlı gözlerim.
Okuldaki sevgilimi özlerim.
Belki bundan zayıf düştü derslerim.

Köyümden çıktım gece yarısı.
Alazda rast geldi koyun sürüsü.
Melemeseydi içlerinden birisi.
Korkudan ölecektim doğrusu.

Köyümden çıktım ala karanlık.
Kasmalığa vardım biraz aralık.
Bilen olsa bari bir yol sorardık.
Bilende köylü diye eder yarenlik.

Köyümden çıktım kolumda sepet.
Gömleğim doşan, yamalı ceket.
Harçlığım yumurta dolu bu sepet.
Azığım kuru soğanla ekmek.
Akşama dek şehre inerim elbet

S. Bektaş
(Çağdaşi)