Atınca ömrün kanlanmış şafağı
Lutfet Allahım koyma beni kışa
Hayat yolcusu bulur son durağı
Lutfet Allahım koyma beni kışa.
Bir zamanların yemyeşil yaprağı
Nasıl tutunsun donmuş toprağı
Sonyazda vursun ölümün şaprağı
Lutfet Allahım koyma beni kışa.
Alınca ele o uzun küreği
Buz gibi hava titretir yüreği
Sızlar dostların burnunun direği
Lutfet Allahım koyma beni kışa.
Üç kız bir oğlum ağlarlar peşimden
Rabbim her zaman razıyım eşimden.
Pişman olmadım iyalim işimden
Lutfet Allahım koyma beni kışa.
Hayat dediğin geçici bir zaman
Dünya işinden edersin el aman
Geri kalmak ölümden de yaman
Lutfet Allahım koyma beni kışa.
Münzevim çekme sen derdi tasayı
Koyan koymuştur değişmez yasayı
Vakit erince kırarlar asayı
Lutfet Allahım koyma beni kışa.
Kayıt Tarihi : 25.1.2024 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!