Köylü Güzeli Şiiri - Nihat Çelik

her gün aynı pınara gelirdi siyah şalvarı üstünde
oturup sohbet ederdi bir aşk birde sevgi üstüne
karayagız bir delikanlıyı beklerdi hep aynı yerde
acısı dinmez bir köylü güzeli vardı bizim bu köyde

sabah erken kalkardı sevdiği gelecek diye
kendince süslenirdi sürme çekerdi gözüne
en güzel entarisini giyerdi beklerdi hep aynı yerde
acısı dinmez bir köylü güzeli vardı bizim bu köyde

köye gelen her postacıya heyecanla bakardı
her pazar şehirden gelen arabaya koşardı
en sonunda onun gelmeyeceğini oda anladı
hasreti dinmez bir köylü güzeli vardı bizim bu köyde

kara bir sevdaydı onunki kimse anlayamadı
ona bir teselli verecek hep birilerini aradı
her gün ağlamaktan gözyaşı kurudu kalmadı
onun sevdasını anlayan bir pınardı oda kurudu
umudu bitmez bir köylü güzeli vardı bizim bu köyde