Köye Değişmem Şiiri - İbrahim Çiçek

Canım kadar sevdiğim köyüm;
Ben seni servete, vara değişmem.
Sen benim köyümsün, şöhretim, şanım,
Ben seni servete, vara değişmem.

Çok mertti senin yiğidin, erin;
Eksik olmazdı lale, sümbülün.
Akardı muradın suları serin,
Ben seni servete, vara değişmem.

Yamaç dağlar üzümlüğün döşünde;
Herkes çalışırdı kendi işinde.
Lezzet vardı ekmeğinde, aşında,
Ben seni servete, vara değişmem.

Köyümüzde o buz gibi pınarlar;
Ayrılanlar şimdi seni anarlar.
Saygı, sevgi ne güzeldi kurallar,
Ben seni servete, vara değişmem.

Nazlı nazlı akıyordu nehrimiz,
Karşımızda görünürdü şehrimiz.
Kültürümüz, insanımız, dlimiz,
Ben seni servete, vara değişmem.

İbrahim köyünü yazdı, anlattı;
Köyde yaşamak farklı bir tattı.
Köyden göçen evi barkı hep sattı,
Ben seni servete, vara değişmem.