Köyde Yaşam
horozlar öter sökerken şafaklar
artık buğulanmaya başlar topraklar
emine bacı usulca kalkar yataktan
buram buram tüten çorbayı yapar tezekle
bir kulak ver bak
yusuf koşmuş öküzleri kağnıya
tarlaya gidiyor yavaş gıcırtılarla
bak ahmet öküzleri tımar ediyor
söyle elinde çapası ile fatma bacı
böyle hızlı hızlı nereye gidiyor
çoban dersen çoktan katmış önüne sürüyü
elinde can yoldaşı dağ taş yol arkadaşı kavalı
öttürüyor mutluluğunu yavaştan yavaştan
karabaş havlıyor bak keyifli
yanında belinde heybesi ile nazlı var
gidiyor sürünün önünden önünden
sanki keçilere inat ediyor
güneş sarı sıcağını yayınca toprağa
birazdan kimseyi bulamazsın köyde
herkes bağında bahçesinde tarlasında
dillenir yanık havalar köylü kadının ağzında
ahmet emer
konya-doğanhisar-koçaş köyü mayıs-1972
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
köyümdeki yaşantıdan bir kesit sunmuşum. ne mutlu içanadolu köylümüze ki osmanlı'dan bu yana hep asker vermiş, hep vergi vermiş. hep horlanmış. ne devletten ne de kimseden istememiş hiç bir şey. zaten bir şeycik te verilmemiş. yok aslında yaşantıda bir farkı ne batıdan ne doğudan. bilmez şikayet kimseyi. boynu bükük kaderine küsmüş. Diyarbakır Lice' sinin bir köyüne kadar gitmeye gerek yok sayın ab üyeleri. kastın yoksa eğer gelişinde bakıver izmir'in köylerine. neye bakacaksan?
tarlaya gidiyor yavaş gıcırtılarla
bak ahmet öküzleri tımar ediyor
söyle elinde çapası ile fatma bacı
bize bu unutuğumuz değerlerimizi hatırlatan şiiriniz çok güzel tebrikler saygılar
TÜM YORUMLAR (3)