Köy çocuklarıydık Şiiri - Turan Günaydın

Köy çocuklarıydık!

yaylalarda açan güllerdik
yalnız kuşları görüyorduk
köylerde açan güllerdik
koparılmadan koklandık.
güllerin hepsini severim
iki gülü çok severim
biri köyümün gülü
bir tanesi var ki
yayla gülüdür.
sulandık çoğaldık
yayıldık yurdumun
dört köşesine.
çiçektik
yeni çiçeklerle çoğalmak,
sarıldık kazmaya ,küreğe
iğneye, sarıldık,
çoğaldıkça çoğaldık.
Kalemimi kitabımı
tarlamı, sanatımı,
halkıma taşımaya
çalıştım, başardım.
yokluklara boyun eğmedim,
minnacık avuçlarım
yalınayak ayaklarımla
gül oldum çoğaldım.
cehalete çiçeğimi taşıdım ,
cehaletler ışıldatı,
gül çiçeği olup,
güzelliklere ortak oldular.
bozkır yeşerdi,
güllere güller,
çoğaldıkça çoğaldı.
güneş bile ,
boyun eğip selam durdu,
geçeler aydınlık,
köşe bucak yayıldılar.
severim köyümün
gülünü
en çok yayla gülünü.t.g17.4.20