Kötüye kötü diyeceksin

Bok boku kenefte bulur,
Ben demedim ha,
eveliyatından bu budur.
Dilsiz şeytan olursan,
Dolanır gelir sıran.
Tarih ne yazmış, bileceksin.

Kötüden arkadaş olmaz abi,
Kötüden akraba da olmaz.
Dayıdan, emmiden sayılmaz,
Hatta kardaş bile olsa —
Taaaa…
Yutkunması olmaz.

Kıralına, kadısına bile
Lafını çekmeden,
“Kötüsün ulan, kötüsün!” diyeceksin.
Yüzünü de, yolunu da çevireceksin.

Kem küm edip,
Yüzünü büküp “estağfurullah” çekmek de nedir?
Lafı dolandırmadan, dolaşmadan,
Korkmadan,
Dimdik durup,
Ve hatta
En yüksek sesinle:
“Kötüsün lan, kötüsün!” diyeceksin.

İtin hırlamasından ürkmeyeceksin,
Sahibini bile saymayacaksın.
“Hoşt ulan, hoşt!” diyeceksin.

Hele kötüyle oturup yılış yılış olmayacaksın.
Ebesini bellediklerini anlatırken,
Ananı elleyeceğini göreceksin.
Eh, sende de izzeti nefis varsa:
“Hasiktir lan!” diyeceksin.

Kötüye kötü diyeceksin abi,
Yüzüne yüzüne sövebileceksin.

“Yok ben hatır kıramam” dersen,
Belin kırıldığında göreceksin.
“Banane, bana ne yaptı?” dediğinde,
Edildiğine göreceksin.
Hikayeler dinleyip güldüğünde,
Maskara olduğunda göreceksin.

Hallettikleri fizanda olsa bile —
O bir yana,
Onun sırtını sıvazlayanı bile
Bi hal edip rahatlayacaksın.

Düşkün olanın düştüğünü görene dek döveceksin.
Tek çürük elmanın çuvalı çürüttüğünü,
Kokuştuğunda göreceksin.

Kötüye kötü diyeceksin abi.
Ardından kovgovunu yapıp keyiflenirsen,
Sofrasında meze olacağını bileceksin.

Kötüye kötü diyeceksin abi.
Diyeceksin.

30 Eylül 2025
Kadirli