Evet acıdır ki kirletilmiş beden ve ruh yapar yapacağını.
Kavgası kendiyle her ayda her haftada yorgun düşer gün.
Işık yoksa korkak, bir anda delice atlar uçurumlardan.
İnsan çoğu zaman aynı halde kalır boşu boşuna çaban.
Kıymet verirsen unutma önce sana karşı kabarır öz güven.
Bir bakmışsın ki evde masa, sokakta baston olmuşsun.
Varlığın yokluğun bir olmuş, olmuş boğazına kadar derdin.
Pençesinde debelenirken her an ışığın kaybolmuş sönmüş.
Yettiremez yetemez olmuşsun habersiz sabahın akşamın.
Önce kıskanılır gibi olmuşsun sonra bürümüş kibir ve hırs.
Ufacık nefes alsam desen nafile alacak yerin kalmamış.
Saatlerce günlerce seni sevenler ikna edilmeye çalışılmış.
Bazıları doğmaz insandan, ben yanıldım aksini hep sandım.
Halleder ilgi ve sevgi görmemiş ben göstereyim dedim.
Ama nafile boşuna çabaladım bir ben sonrada ihaneti gördüm.
Bütün ömrümde kaldı inkâr, öfke, pazarlık, depresyon ve kabul.
Kenan Gezici 01/09/2025
Kayıt Tarihi : 1.9.2025 01:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!