Mevsimlerin renkleri bütün cilvesiyle insanlığa kendini sergiliyor…
Tabiat gebe kaldığı zemheri aylarından sıyrılma çabasında…
Vazifelendirilenin ‘Vazifesi’, en hassas hesapta bile şaşmıyor…
Bir başka oluyor mevsimlerin güzelliği…
İnsanların halleri gibi…
Bazen fırtınalar kopuyor insandaki öfke gibi…
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta