Mevsimlerin renkleri bütün cilvesiyle insanlığa kendini sergiliyor…
Tabiat gebe kaldığı zemheri aylarından sıyrılma çabasında…
Vazifelendirilenin ‘Vazifesi’, en hassas hesapta bile şaşmıyor…
Bir başka oluyor mevsimlerin güzelliği…
İnsanların halleri gibi…
Bazen fırtınalar kopuyor insandaki öfke gibi…
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta