Koştum kaçarcasına yalnızlıktan ayrılığın patikalarında Çıkamadan aydınlığa saplandım yine gecenin karanlığına
Bir ışık aradım dipsiz kuyularda bir seni aradım yalnızlığın kollarında
Bıkmadan usanmadan koştum ama yetişemedim fırsat verdi zalim felek takılırken ayaklarıma
Kaderim bu muydu benim ne işim var masalarda bu şişelerde ne kim bu derdimi dinleyen adam her söylediğime başını sallayan
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta