Dövünün kardeşim, dövünün
Artık gözyaşı her öğünün
Ey utanmaz Sırp canileri
Barbarlığınızla övünün.
Sen Slobodan Miloşeviç
Sırp sırtlanısın,değil çebiç.
Müslüman kanına doymadın
Gel de zıkkımın kökünü iç.
Tâ bir zamanlar,deden Lazar,
Sırp halkına zulmeder, azar.
Dedem Birinci Sultan Murat,
Fetihle o oyunu bozar.
Elinde hançer,kalleş Miloş,
Sırtından vurur Hükümdarı.
Ogün kü Miloş,aynı Miloş
Katlediyor Müslümanları.
Sırp'ın altı yüz yıllık kini,
Kurt gibi kemirmiş içini.
Sürüde merhamet ne gezer
Zulmü emreder güya dini.
Bu çağda Kosova dramı
Yaktı tâ derinden şuramı.
Uyan ey müslüman alemi
Başa çekip yatma ihramı.
Sırp kasapları yapar kıyım,
Hiç utanmaz, der ben haklıyım.
İnsanlık ne gezer onlarda!
Der,kaplanım,dört ayaklıyım.
07.04.1999-Demre
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 2.8.2007 09:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri de, Balkanlarda, Bosnayla başlayan, müslümanları yok etme, Avrupa dan atma planı çerçevesinde Kosova'da yaşanan( medeni dünya diye geçinen Avrupa'nın göbeğinde ki) insanlık dışı olaylardan etkilendiğim için yazmıştım.Batının bu planı hala devam etmekte buralardan sonra Çeçenistan,Afkanistan,Irak halledildi. Şimdi sırada İran ve ardından Türkiye gelecek.
kelimeleri anadolu kokan insan, sabret akıbet elbet bizim olacak.. (12-P 4033)
TÜM YORUMLAR (7)