Köşe Yüzler Şiiri - Eyüp Taşova

Ay nasılsınız! der, kırılır eder hasbıhal
Arkanı dönersen, ederler alay hal
Adam sende, buda kim der canım mal
Konuştuğu yalan, ettiği gıybet, dili nal
Gözleri güler, sanırsın gerçek dost
Fırsatçı, hemen arkadan vurur kalmaz post
Ay! arabasına bak, vay gömleği çap
Köşeler adam beğenmez, ne yaparsan yap
Menfaat için, her şeyi çereze satar
Utanmaz, durmadan arkadan atar
Karşılaşınca da, yapmacık sevgiye batar
Kıvırtır ikiyüzlü, yalan üstüne yatar
Ah! İkiyüzlü, köşe yüzü artanlar
Rüşvete, köpekleşip kuyruk kıvırtanlar
Yediği haram, sayılamaz karıştığı haltlar
Köşe yüzler, kurmuş kendine bin bir çeşit tahtlar
Söz kar etmez, bozuksa mayası
Ye! kürküm peşinde, ortada foyası
Kalbi bozuk, dili bozuk, iyilerin yüzkarası
Köşeler dostluğun yarası, insanlığın maskarası
Yüzün güler kıvırırsın lafı
Zeytinyağı mısın, düzeltirsin gafı
Eskiden ikiyüzlü, şimdi olmuşsun köşe
Ölçülemezsin, nereye döşersen döşe
Yalakalıkta üstüne yok, edersin seyran
Üç kuruş menfaate edersin bayram
Bal bozulmaz, asıl zadeye hayran
Bozulursa katık bozulur, aslı ayran
Üstünü görünce, kırarsın ta belini
Yalayarak tutarsın elini
Büklüm büklüm olup, ayrılınca;
Sallarsın tazı kuyruğu gibi, dilini
Edep, ilim-kilim arama onlarda
Kaypakları tarama sonlarda
Renk cümbüşü içinde, bin bir tonlarda
Ne ararsan, vallahi var bunlarda
Benlenerek konuşur ehli cahil
Hemen tanır onları, aklı olan ehil
Haram işler, gurur-kibir, onlara kefil
Bilmezler manayı, yaşarlarda ser sefil
Eyüp’üm! Zam almış, köşe olmuş iki yüzler
Çoraklaşıp, hendek olmuş nadide düzler
Hayretle, dehşetle bakıyor nurani yüzler
Ağlıyor mazlum, sırıtıyor köşe yüzler.

2006
Eyüp TAŞOVA