Köşe Başında Vurdular Mehmet’i

Köşe başında vurdular Mehmet’i
Koltuğunun altında iki ekmek birde gazetesi
Geceyi yırttı iki kurşun sesi
Köşe başında vurdular Mehmet’i
Ay bütün yıldızları tutsak etti

Köşe başında vurdular Mehmet’i
Hava soğuk, hüzünler keskindi
Gözler telaşlı, sözler griydi
Köşe başında vurdular Mehmet’i
Yarasalar geceyi tutsak etti

Köşe başında vurdular Mehmet’i
Yalnızdı ömrünün her safhasında
Kimsesizdi dert pişerken ocağında
Köşe başında vurdular Mehmet’i
Zaten, O gittiği günden beri ölü gibiydi…