Bilmem kaçıncı tövbesini yaşıyordum gecenin
Ay çemberine almıştı yıldızları
Hüzünlü bir rüzgar yalıyordu yaprakları
Yanımdaki çaya inat, sessizdim
Nefesime sevgini sarıyordum.
Nice vakitlerinde taşırıyordum özlemimi
Sadece Ankara’ya,Ankara’ya öfkem
………..
vakitsiz terk ediyordun bu şehri
daha yapraklar yeşile gebeyken
neden bu gitme anlamıyorum
…………
soğuk bir kış aksamının köşe başı hasretini
öyle özleyeceğimki!
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!