adım
adım 
koşarcasına
tırmandık zamanın üstüne
ne kara bulutlar kaldı geride
ne dönekler
dümbelekler
gördük gerçek yüzlerini 
yüzsüzlerin
çırılçıplaktılar
yoktu saklanacak yerleri
Tanrı bile lanetlemiş
ti
dedi
neyin intikamını alıyorsunuz
söyleyin haydi
bürüş tü dudakları
küçüldü gözleri
yalan söylemeye yeltendikleri belli
Tanrı
dedi
haydi söyleyin gerçekleri
lal oldu dilleri
dönü dönü verdi gözleri
kurşun yiyen bir kızılderili
anası kucağında can veren bebeği
görmediklerini söyleceklerdi 
ki
geldi
bir yoğun toz bulutu
aldı götürdü hepsini
dağlarda dikenler
tarlalarda ekinler
bir genç kızın güzelliği
en güzeli
seyretmek bir dere kenarında
söğüt ağaçlarındaki serçeleri
bu bizimkisi
iyileşmez yarlara melhem olmak değildi
söylemedik
ki
söylenmesi gerekenlerin hepsini
kader denildi
talih 
denildi
kurbağıların suyu bile kesildi
sensizlik
neydi
bilebiseydik 
belki 
kaynatırdık yüreğimizdeki en güzel 
sevgileri
harç
etmedik
mi
toprağın üstünde biten çimenler
söyler 
şimdi
her esen yel
alır götürür
sesimizi
dalgaların söylediği ezgi
hemen hemen 
hepsi
bizlerden birer hatıra gibi
kurtulsun diye zulme uğramışların her biri
anlatmak mümkün olsa 
idi
bu devri
belki
yaza bilirdik bir kaç cümle şimdi
Kayıt Tarihi : 15.7.2012 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


TÜM YORUMLAR (2)