Rüzgâr, alevleri savurdu sessizce,
Bir çölün ortasında kaldı dilim.
Sen, uzak dediğin o kum tanesi—
Ben, kavrulmuş toprak, susuz bir iz.
Gecenin koynunda yıldızlar söndü,
İçimde bir fırtına, dudaklarımda zincir.
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta