Zemheriden çıktım
İnce belli çay bardağı gibi
Dayanıksızım
Delip geçsin gözlerindeki o
Tarifsiz sıcaklık
Unuttum sanma…
Ya da
Alışık olmadığımı o
Sımsıcak gülüşüne...
Ah bilsen nasılda çatlıyor yüreğim
Ve
Nasıl da bölünüyor
Nasıl da koşuyor
Dört nala…
Güneş kendini gösteriyor yeniden
Terk ettiğim dünyanın üstünden
Bölünmüş sıcak bir ekmek gibi
Tütüyor içimdeki buhar..
Karışmadan alışık olduğu havaya
Çek içine, o bildik derinliğine yüreğinin…
Benden buharlaşan her ne ise
Sendeki yürekte damıtıyor kendini…
Koru beni…
Koru beni…
Kayıt Tarihi : 20.4.2010 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!