Yağan yağmur akacak yatağını bulur da,
Dal kırılıp suya düşende ışkın’ını verir.
Döner kendi ekseninde dünya sessiz.
İçinde biriktirir suskunluğunun gücünü.
Kim kime hizmet eder bilinmez bir kaos.
İnsan ki; kendi tarihini yazar durmadan.
Ölüm; doğal ayıklayıcı tırpanı birilerinin elinde.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
