Korkuyorum,
Sevgisi aşınmış, vicdanı tükenmiş,
kalpler arasında yaşamaktan.
Bir sızı değiyor dişlerime, irkiliyorum
umarsızca savuruyorum bakışlarımı,
bir iki adım daha demeden, sancılanıyor gene kalbim
bir ağaç dibine çöküp cigaramı yakıyorum.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını