Anlamlandıramıyorum içimdeki burukluğu,
Aşamıyorum üşütüyor yüreğinin soğukluğu,
Kaldıramıyorum bazen ağır geliyor yokluğu,
Heveslerimin yok oluşundan sonra, öylece durgunluğu hissediyorum.
Kalbimdeki en derinlerde titreyerek üşüyorum,
Kaygılarımı gökyüzünün en tepesinde görüyorum,
Beklentilerimin üzerine kara topraklar atıyorum,
Hayatımın ellerimden kayıp gidişini,öylece izliyorum uzaktan.
Kafama sert sert çarpıyor hatalarım ufaktan,
Adım atamıyorum, kaçmak için o karanlık tuzaktan,
Önümü de göremiyorum, yok asla hiçbir ışık görünmüyor ufuktan,
Anlamlandıramıyorum ışığı neden dert ettiğimi bu kadar, öylece korkuyorum kaybolmaktan...
Kayıt Tarihi : 20.12.2022 02:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!