Korkuyorum Şiiri - Tamer Arabacı

Söyleyemediklerim var.
Ve yazamadıklarım…
Aklıma geldiğinde ürperten
Dayanılmaz korkularım.
Ne verdiğim nefes kefareti
Alacak nefeslerimin,
Ne de uykusuz geceler
Sabah işkencelerimin.
Yoğun duyguların
Diz çöktürdüğü aşikar.
Da takatim yok.
Çok dar bu şehir sensizlik için.
Uzanır ellerim hayaline
Ve bir kez daha anlarım
İmkansızlığını varmanın güzelliğine.
Bilmiyorum daha ne kadar varsın,
Okuduğum hangi romanın yırtılası sayfasısın.
Aşkından geberen bana da söyledim;
Oğlum, sen kocaman bir yalansın.
O seni ne kadar seviyorsa
O kadarcıksın!
E aşk bu! Fazla bükülme,
Kırılırsın.

Diyemediklerim var.
Ve görüp sonumu çözemediğim basiretim.
Hangi köşeyi dönsem,
Hangi sayfayı çevirsem,
Şarkıların hangisini dinlesem,
Yokluğunla dansediyorum.
Ne vakit ölmelere meyillensem,
Hayalsiz kalacağımdan kaçıyorum.
Doğrusu sevgili seni sevememekten
Çok pis korkuyorum…
21.12.2016 12:14