Korkusuzca Şiiri - Aytaç Korkusuz

Bir varmış, bir yokmuş.
sonra akşam olmuş..
ülke karanlığa bürünmüş.
işte tüm zamanların hikayesi..

Bitmez aydınlığın karanlıkla savaşı..
ama karanlığın hükmü aydınlığa kadar.
gün, gecenin içinden doğar,
sabah olur..

Her karanlıkta bir ışık var.
karanlığa girmeden aydınlığı farkedebilen mi var?
ışık bir mum ateşiyse,
etrafta ayaz var ise,
farkedene kadar sönerse,
tümden karanlığın içinde,
aydınlığa hasret kalırsa,
kalbimin bir yarısı senin,
diğer yarısı üzerinde durduğum toprağındır sevgilim.

Gözlerim kör değilse,
kulaklarım sağır değilse,
kalbimin bir yarısı sende,
diğer yarısı kayıpsa,
acıyorsa,
kuşatılmış ise,
güneşi gördüm diyebilmek için,
çırpınıyorsam,
bil ki sevgilim,
gönül gözüm bir tek seni gördüğü için,
senden aldığı ışıkla karanlığa haykırıyor,
korkusuzca...