Korkunç yaratık Şiiri - Fazıl Çakaler

Gelmeyin üstüme ne olur yeter artık
Üstümde kara bulutlar önüm karanlık
Attığım adımları yapıyorlar bataklık
Dostlarım görünür gözüme korkunç yaratık.

Söyle bana sonun ne zaman devran
Bitti gözlerimin feri kalmadı dizlerimde derman
Dişlerim kesmez oldu gitti elden katık
Dostlarım görünür gözüme korkunç yaratık.

Artık sönmüyor yalancının mumu yatsıda
Garip dönmüş sırtını kopmuyor kamçıda
Gururum değil satlık ettirmemde pazarlık
Dostlarım görünür gözüme korkunç yaratık.

Acımasız hayat yerim hep sille
Olan olsun geçmez kalbimden isyan getirmem dile
Beterin beteri akıl fikir var bende mantık
Dostlarım görünür gözüme korkunç yaratık

Bu sözlerime alınsın dostlarım olsun isterse düşmanım
Kayıp olursa olsun dostluklar degilim pişmanım
İyiliğimi süistimal edenlere benim isyanım

Çıkarlar ım uğruna sövemem geçmişime
Alan alsın olsun ibret benim geleceğime
Almışım ben hissemi duyduklarımla değil gördüğüme.

İyi söz çıkarırmış yılanı delikten
İnsan olmazsa insan anlamaz efendilikten
Bulaştırır yüzüne anlamazda serserilikten.