Korkuları Yenmek Ne Güzel. Şiiri - Zeki ...

KORKULARI YENMEK NE GÜZEL..

İnsan olarak geldiğimiz şu dünyada , yaşamak için bazı uğraşlar içinde olmamız gerekir.Hayatı sevmek demek, evrende karşılaşabileceğimiz sevinçleri ve acıları kabullenmek demektir.Hayatı sevmek demek ,hayalleriyle ve düşünceleriyle birlikte yaşamak demektir. Eğer acılar yaşanmasaydı, yaşadığımız hayatın değeri,bilinebilir miydi? “Denizi seviyorsan, dalgaları da seveceksin.KORKARAK YAŞARSAN yalnızca hayatı seyredersin.”diyor: Nietzsche. O halde, hangi şartlar altında olursak olalım, içimizdeki yaşam enerjisiyle varlığımızı sürdürelim diye düşünüyorum.

Korkunun ve karamsarlığın bizlere bir şey kazandırmayacağını biliyorum. Bu yazıyı, dernek üyesi olmadığım halde, Kitabın editörü yazarı İLESAM il temsilcimiz, aynı zamanda KANSEV derneğinde hizmetini sürdürmekte olan sayın: : Zeki Çelik arkadaşımın önerisi üzerine yazıyorum. Biraz da kendimden söz etmek istiyorum. Aslen Uluborluluyum. İlköğretim hariç öğrenciliğim hep kendi memleketimin dışında, yatılı okullarda öğrenim görerek geçti.Uzun bir süre, orta dereceli okullarda öğretmenlik ve idarecilik yaptım.Emekli olduktan sonra annemin bakımı için Denizli’den Isparta’ya geldim bir mahallesine yerleştim.

Anneme olan sevgim sonsuzdu. On yıl gibi bir süre sonra, annemin vefatıyla bir hayli sarsıldığımı ifade etmek istiyorum. Bana göre bu hayatın değeri, zamanla yaşandıkça bilinir. Bir süre sonra göğsümdeki sertliği fark ettim. Gerekli ölçümler,Isparta Şehir Hastanesinde yapıldı. Daha önce göğsümde kistler olduğunu , bunların zararlı olmadığını eski ölçümlerde öğrenmiştim. Bu sefer sonuç olumlu değildi.

Denizli’de önceki ultrason doktoruma gidip tekrar tetkikler yaptırdım. Her iki ilde de doktorlarım, kanser olduğumu söylediler. Bu durum ,bende biraz şok etkisi yarattı. Ağlayıp sızlamak yerine, düşünceye dalmıştım. Bu işin üstesinden gelebilmek için hareket edeceğim yolu, kendi özgür irademle belirlemeliyim. Pamuk kale Üniversitesindeki doktorun tedavi şekli ve önerileri aklıma yatmadı. Orada hiç oyalanmadan aynı gün, Isparta’ya döndük. Isparta S.D. Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde bulunan Onkoloji cerrahı PROF.DR.sn;Hasan Erol Eroğlu, ölçüm sonuçlarını inceledi. Uzun bir tedavi süreci yaşayacağımı ve moralimi kaybetmemem gerektiğini söyledi.

Sonuçları ve bu doktorumun söylediği tedavi şeklini İstanbul’da Kardiyolog Dr. olan dayıma bildirdim.
Oradaki onkoloji doktorlarının da bu izlenen tedavi şeklinin doğru olduğunu bildirmeleri üzerine,burada tedavi olmaya karar verdim. Önce Tıp Fakültesi Hastanesinde, tetkik ve taramalar yapıldı. Doktorum beni, aynı hastanede olan DOÇ.DR.sn, Murat Koçer'e yönlendirdi. Uzun bir süre kemoterapi alacaktım.2017 yılının Kasım Ayında tedavilere başladık. Her hastanın korktuğu bu ağır ilaçları ilk kez alırken hep olumlu şeyler düşündüm. Bunlardan şifa bulacağıma inanarak hiç korkmadım. Kendi içimdeki enerjiyi kaybetmemek için kemoterapi süresince, şiir ve yazı yazmak ,kitap okumak, örgü örmek gibi işlerle uğraştım.

Bazen de açık havada dolaştım .Koro çalışmalarına ve bazı etkinliklere katıldım.Bunun yanında, konserlere bile klitoris olarak katıldım. Yani günlük hayatta önceleri ne yapıyorsam, aynı çalışmalarıma devam ettim. Korkularımla yaşamaktansa, korkusuzca yaşayıp hayatın içinde olmayı tercih ettim. Tedaviler, olumlu sonuç verdiği için kendimi her geçen gün , daha iyi hissettim. Bu arada çevremdeki insanların yeme içme ve iş yapma konularındaki önerileri, beni hiç etkilemedi. Sadece doktorlarımın söylediklerine dikkat ettim.Daha sonra, ışına yönlendirildim. O süreç de bitti. Şu anda koruma amaçlı akıllı ilaç veriyorlar. Ayrıca koruyucu hap kullanıyorum. Önceki doktorlarım buradan ayrılınca , Onkoloji bölümüne DOÇ.DR.sn; Bülent Çetin bakıyor.Tedavim halen devam ediyor.

Bu güne kadar yaşadıklarım, bana, bu hayata pozitif bakmamı öğretti.Hiç bir şey uğruna insanın kendini boşu boşuna harcamaması gerektiğine inanıyorum.Bir de çevremdekilerin benim için acımalarını ,acıyarak bakmalarını istemiyorum.. Sağlığım yerindeyken bana karşı yanlış davrananların beni üzenlerin, şimdilerde, bana çok iyi davranmalarını, hiç samimi bulmuyorum. İnsan sevgisiyle dolu olan yüreğim, hepsini affediyor.

Hayatta, hayallerimin bir kısmını gerçekleştirdiğimi düşünüyorum. Üç tane şiir kitabımın olması ,benim için az olsa da önemli. Kendi alnımın teriyle her şeyi elde etmek, bana, yaşama sevinci veriyor . ”Neden bu hastalık beni buldu?” diye isyan edenlerden değilim. Ayrıca Yüce Atamızın “Beni Türk Hekimlerine Emanet Ediniz.” sözüne yürekten inanıyor, sağlığıma kavuşmam için büyük gayret gösteren değerli hekimlerim sn, Hasan Erol Eroğlu ,sn,Murat Koçer ve şu anki doktorum, sn Bülent Çetin’e, tetkiklerimi yapan diğer hekimlerime ve tüm hastane personeline teşekkür ediyorum. Kader arkadaşlarıma acil şifalar diliyorum.

Eser : Gülser HÜNÜK ( Emekli Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni Türkiye ilim edebiyat eserleri sahipleri meslek birliği üyesi, G.B.Y.Ş. Derneği şairi ve üyesi.)