Korkulara Teslim Olmak

Sevmeyi unutmuş bir yürek taşıyorum
Koca bir ömrü korkuların gölgesinde geçirdim
Yürek coğrafyamın her noktasında
Bir ayrılığın iz düşümü var
Yüzümdeki kırık tebessümde
Kaybedilmiş ömürden bir hüzün...

Hiç kimsenin buketinde bir çiçek
Sevda şiirinde bir mısra olmadım
Sevilmeyi de beklemedim kimseden
Henüz öyle kör birisini de görmedim zaten
Bu yüzden aşklarım tek kişilik piyesti...

Yüreğimdeki yangınları anlatmadan
Gökyüzü yangınlarını hep tek seyrettim
Baharlarda tek başıma çıktım dağlara
Çocuk aymazlığında ıslanırken yağmurlarda
Şiirler yazdım yürek yangınlarıma
Gökkuşağı altında uçuşan kelebeklere fısıldadım...

Ömrün uzunluğunun ne önemi var ki
Mutluluğu tatmadan ölen insanların bulunduğu dünyada
Yarım kalmış bir şarkının eksik notaları gibi
Hayat filminde boş umutların melodisiyle tamamlanmayı bekledim...

Ve en son saçlarında durdu kırık kanatlarımın yorgun sesi
Seninle bir bardak suda yakamozlar biriktirmek istiyordum
Bir şarkının ezgisinde gözlerinde erimek
Ilık bir esintiyle gelen portakal çiçeklerinin kokuları
Yüreğimdeki coşkun nehirlere yol verirken
O korku duvarları yok mu
Ah o duvarlar
Sözleri boğazımda düğümleyen
Gözlerime hüzün bulutları sürükleyen
Kalbime nedensiz yağmurlar yağdıran
Ben mağlup bir savaşçı gibi
Kaderimin ardından el sallarken
Sen her şeyden habersiz
Meltem gibi esip geçtin hayatımdan...

©
2 Eylül 2025
10:13