Korkular ve Umutlar Şiiri - Ahmet Ormancı

Bugün yeni denizlere yelken açtım,
Yeni yerler tanımak için.
Ama şansın hiç yaver gitmedi,
Ne rüzgârlar üfledi yelkenime,
Ne yunuslar zıplayıp yol gösterdi.
Bir başıma kaldım,
Ortasında karanlıkların,
Anaforlar sardı dört bir yanımı,
Ama ben yılmadım,
Yılamazdım.
Mutlaka ulaşmalıydım o yerlere,
Beni nelerin beklerdiğini bilmesem de.
Kürekler geldi aklıma birden,
Bir adım bir adımdır dedim, sarıldım.
Başladım çekmeye,
Var gücümle,
Avuçlarım patlayıncaya dek çektim, çektim...
Tatlı mavilikler göründü ufukta,
Tüm korkularımı,
Ve acılarımı,
Karanlıklara gömdüm sonunda.