Bugün bir başkalık var bende.
Yağmur yağıyor yüreğimin her köşesine,
sanki bütün bedenim sırılsıklam.
İçimde tarifi olmayan bir umutsuzluk…
Beynim feryat figan, can çekişiyor;
haykırışlardan uyuşmuş.
Korkularım her zerremde dolaşıyor,
umutlarım tükenmiş,
yarım kalmış hayallerim,
tıpkı senin, benim kalbimde bıraktığın boşluk gibi.
Her solukta tükendiğimi hissediyorum.
Yalnızlığım ve ben kalıyoruz elimde.
Bağırsam, ne duyan var ne bilen,
Hiçbir şeye mecalim kalmadı.
Baksam göremiyor, görsem dokunamıyorum artık.
Sen korkular kadar ürkütücü bir siyah,
ben gün ışığı kadar aydınlatıcı, berrak.
Biz olma ihtimalimiz yok, biliyorum,
yine de biz olarak düşlemek beni cezbediyor.
Kendime engel olamıyorum.
Seni hangi statüye koydum,
hangi evredesin, bilmiyorum.
Ama beni benden ettiğin kesin.
Sonu olmayan, yaşanmayacak bir durum bu.
Tüm kapılar yüzüme kapanıyor olsa da,
bile bile üzerine gitmek istiyorum.
Ah, ben ne zaman akıllanacağım?
Mecalim kalmıyor, dizlerim beni taşımıyor.
Ürkek bir ceylan gibi yüreğim,
korkularımı dizginleyemiyorum.
Buna rağmen… senden vazgeçemiyorum.
Kayıt Tarihi : 22.7.2025 13:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!