Sonunda geldik sözlerin divanına
İki küçük korku çiçeği avuçlarımızda
Sözlerden önce ilkin onlar düştü aramızdaki boşluğa
Köksüz topraksız sürgün verir ısrarla
Santim santim bilenir heceler
Bizi gün gün ayırırlar
Dedik ya iki korku çiçeği büyüyor hala
Dokundukça boyanır daha bi karanlığa
Bak yapayalnızım
İki çıkmaz yolun tam ortasında
Bakıyorum yerle yeksan olmuş uzak diyarlara
Şu dağın zirvesine kartallar ulaşır mı
Sana "gitme" diye seslenişim
Örtbas edilmeden vadilerce taşınır mı
Söyle son kez
Kalben öyle teslim olmadan
Sevdan yükü taşınır mı
20.03.20
Kenan KaraKayıt Tarihi : 25.3.2020 15:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!