Korku Şiiri - Mustafa Tunca

Yoooookkk öyle...
Ağız ucuyla söylenmez bu türkü.
Bir bilseydin!!!
Poyraza karşı söylenir bu.
Damlalar yüzüne çarpar...
Yetmez...
Bi de yerden iki taş alır, atarsın denize.
Artık gözlerinde ki yağmur damlası mı değil mi?
Sen bilirsin.
Tanıdık mı bu korku?
Hiç korkmadınsa nereden bileceksin??
Sevmemişsen korkmamışsındır...
Tanıyamazsın.
Hani anlatılsaydı eğer...
Kalabalıkta babasını kaybeden çocuğunkine benzer.
Ve hep kalabalıktı...
Hep korktum.
Ne zaman buldum desem...
Hiç yoktun...