Yarının ne getireceğini bilmeden kabul ediyorum doğasını, iklimini
Parlayan ışık olduğunu farzediyorum umudun ürkekliğini
İlk kez gördüğüm gibi yağmur damlaları akarken yüzüne kırık pencereden
Bir bebeğin göbek bağıyla bağlanıyorum umuda yüzümden yaşlar süzülürken
Uykuda yakalayan sessizliğin kanatları altında saklanmadan gitmek
Her gidişin dönüşünü bilerek elveda deyip de gidene güvenmek
Büyülü sesine dokunmak, hissetmek, dokunmayı hissedebilmek
Ruhuma üflenen bedeninin şarkısını dinlemek, mest olabilmek…
Artık…
Sussun her şey, dursun, ağlamaktan korkar gibiyim…
Anlıyorum ki yalnızlık, anlamaktan korkar gibiyim…
Kayıt Tarihi : 10.8.2005 14:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!