Kork Şiiri - Yılmaz Güngör

KORK

Doğarken hissettiklerinden
Dünyanın soğukluğundan kork.
Sıcak yuvadan ayrılışından,
İlk çığlığın devamından kork.

Uzattığı elin sıcaklığının,
Soğuk his verdiğinden kork.
Duyduğun seslerin sertliğinden,
Ezberlediğin kelimelerden kork.

Ayrılıklar ardı sıra geldiğinde,
Sütten ayrıldığında acıkmaktan kork.
Okula giderken yeni çevrede,
Anne özleminin artmasından kork.

Bilgi edinme yolculuğuna çıktığında,
Her dersin kayıtlarından kork.
Zamanı yönettiğini zannettiğinde,
Harcamadaki cömertlikten kork.

Eğitim sonunda kazandıklarının,
İmtihanında cevapsız kalmaktan kork.
Bilginin getirdiği cesaret ve gururu,
Çevrenin palazlamasından kork.

Erişkin olup özgür olmak,
Hayalinden çıkamadığın.
Büyük olmak için çıktığın yoldan,
Sendelemeden geçtiğin yollardan kork.

Aldıklarının hesaplama dönemi,
Paylaşıp geliştirme zamanı,
Ebeveyn olma yolunda,
Doğru kişiyi bulamamaktan kork.

Bunların sayılmaya başladığı,
Güçlerin her gün zayıfladığı,
Kimselerin anlamadığı dertlerin,
Tüketmeye başladığı günden kork.

Ah geldiğin dünyada,
Her nimeti tattığında,
Yaşayarak gösterdiğin,
Her davranışın akıbetinden kork.

Bu yolculukta kiminle dost isen,
Dostunun hesap günü,
Seninle yaşadıklarına,
Verdiği cevaplarından kork.

Olmayan hesabı olmuş gibi,
Sana satandan kork.
Gerçek sahibinin huzurunda,
Yalancı düşmekten kork.

Verilen aslı görevi,
Unutmaktan kork,
Fani bakiyede tercih ettiğin,
Her davranışının,
Vereceği sonuçtan kork.