Boylu boyunca uzanmış önümde koridor
Sırtımı dayadığım soğuk duvar içim ürperiyor
Bulunduğum nokta haricinde her yer aydınlık
Bir ölünün sessizliğini taşıyor koridor
Odaların birinden Veysel’in türküsü çalıyor
Nedense gözlerimin içinden kör olmak geçiyor
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta