Rotası belli olmayan gemilerin
Ambarlarında kayboldu ümitlerimiz
Ne sığınılacak bir liman vardı oysa
Ne de acımızı hafifletecek şefkatli bir el
Yanlış zamanların
Yanlış dokunuşlarında bulduk kendimizi
Hazan vurgunu gecelere kilit vururken hayat
Kurt yeniği keresteler döşedik dört yanımıza
Kaça bölündük hatırlamıyorum
Bu körebe oyununun ebesiyken elele
Her adımda daha da yuvarlandık
Çıkışı olmayan labirentlere
Kahretsin
Ben üşüyordum
Sen karlar yağdırıyordun
Çıkmaz sokakların kaldırımlarına
Adımlarım yuvarlanıyordu
Buz kesiği bakışlarının ortasına
Hıçkırıklarımın sessiz direnişinde
Çığlıklarımı topluyordun avuç avuç
Dinmeyen kanamalarımın öfkesinde
Can kırıklarım batıyordu yüreğine
Ağlıyordun
Eylül GÖKDEMİR... 19.08.2009
Eylül GökdemirKayıt Tarihi : 20.8.2009 02:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!