Körebe Şiiri - Zümrüdü Anka

Garip bir hüzün işte,olasılıklardan kurtulamadığım. Bir yer bulupta konamadığım. Her yanı sarmış olmasaydı belki çıkardım bende içinden. Veyahutta bilseydim başka şeyleri dururdum önünde izlerdim yaşanacak olan herşey, yaşayarak sırasını verirdi hissine. Neydi beni bu denli dengesizleştiren diyecek oluyorum ben belkide yine en onulmazı hatırlıyorum. Şimdi dilesem tüm olumsuzluklara; gidip olması gerektiği gibi olmasını ,Yada o ana tekrar dönüp yaşanması gerektiği gibi değiştirmek figüran oyuncularıyla .

Korkmamam gerektiğinin bilinci var olsa da duyguların yoğunluğunun ittiği durum bu. Yine aynı kapıya çıkmış gibiyim. İstemekten, yaşamaktan,sevmekten yada sevilmemekten korkuyorum. Anda kalabilirsem herşey akışında ilerleyecek , ne düne nede geriye döneceğim ama zamanında bir yanı onlarda sanki. Şer içerisinde aradım iyiliği. Bulduğum zamanlar kadar bulamadığım zamanlar oldu. Körebe bendim belli ki ; tutup bırakmamak yerine , bulup tutamamak gerçekleri.

Umursamazlığın sihirli sözcüğü öyle olması gerekmiş demek ki; girdabına girdim, umrun umrum oldu!