Masalar boşaldı, herkes dağıldı gitti
Ben şişede kaldım, sen kadehte.
Başta akıl ne gezer, gözlerde yaş da bitti
Umutlarımsa, karanlık her köşede nöbette.
Öykümüzü yazdım, meze bulaşığı peçeteye
Cepte metelik yok hesaba
"Al bu öyküyü senin olsun " dedim meyhaneciye
" Bir gün öderim borcumu yaz" dedim, kara kaplı kitaba
Şafak sökmek üzere, dakikalar kaldı sabaha
Ben(se) senin sensizliğinle baş başa
"Ver " dedim mahalle bakkalına bir şişe daha
Akıntıya kapılmış gidiyorum, kördüğüm bu aşkla.
Mahmur gözlerindeki menevişleri içiyorum
Şişeler yetmedi be güzelim, seni unutmaya.
Yavaş-yavaş insanlıktan çıkıyorum
Karar verdim, rotasını şaşırmış bu yüreği asmaya.
Kayıt Tarihi : 5.4.2022 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!