Kara asfaltta görüyorum kendimi, sarı sokak lambalarının altında.
Ateş yağdıran gri bulutlardan kaçacak delik ararken kayboluyorum siyah yansımamda.
Sonra gökyüzünde görüyorum kendimi, kocaman bir kül okyanusunun ortasında.
Ne basacak bir toprağı var ayaklarımın, ne süzülecek gücü, yapayalnızım orada.
Ardından başka bir diyara götürüyor beni hava, cehennemin sıcağına.
Her yeri kaplamış kum ayazlarının karşısında tek kalkanım bendim, diz çökmüşüm erg boşluğuna.
Kapattığımda gözümü, dilsiz bir ormanda açıyorum tekrardan, sislerin arasında.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta