Kör Eyledi Gönül Beni Şiiri - Mehmet İslami

Âşkın narı yaka, yaka
Kor eyledi gönül beni
Gelir diye baka, baka
Kör eyledi gönül beni

Bu aşk saldı dağa, çöle
Attı okyanusa göle
Yandığından kalan küle
Nâr eyledi gönül beni

Bayrak çektiğim direği
Mahkûm olduğum küreği
Devâsız olan yüreği
Var eyledi gönül beni

A’mâ ettin gözlerimi
Anlamadın sözlerimi
Uyuşturup dizlerimi
Dur eyledi gönül beni

Kimi bakar Âli deyip
Kimi gören velî deyip
Kimisi de delî deyip
Har eyledi gönül beni

Âllâh’tan bu garip kula
Değer vermez para pula
Düştü gideceği yola
Var; eyledi gönül beni

Âdem On Asır yaşadı
Rasûl doğarken boşadı
Kaldı: Süleymânın adı
Zor: eyledi gönül beni

İSLÂMİ’yi lâyık bulup
Fitnetüz zemâna salıp
Hâkîkâte hadım kılıp
Sır: eyledi gönül beni