hiç bir şeye değişmezken seni
yol eylemişken kalbimi
bir gün bile umursamadın
her gün bir çocuk gibi gözlerken yollarını
sen mi hep görmezden geldin
hiçe saydın sevdayı..
nereye gidersem gideyim
hep aklımda götürken
sense dönülmeyecek bir yola saparak
kaybettin döneceğin yolları
kapattın sana açılan kapıları
kör bıraktın
bekleme artık
çoktan suya düştü hayaller
paslar içinde kaldı tüm anahtarlar
açılmaz ki sana bu kapılar
kalbinin yolları artık karanlık
yüzünde kalmamış aydınlık
siyahtır ya herkesin gölgesi
sende öylesin şimdi
geride bıraktım
senden kalan matemi
harcadın haybeye
sana verdiğim sevgimi..
son verdim bunca çabaya
bittin artık benim için
son verdim senin için
kendimle olan kavgaya…
Kayıt Tarihi : 28.3.2023 19:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!