Kor Ateş Şiiri - Zennehar Yılmaz

Ayrılık bendine kor ateş düştü
Sana kavuşmalar zaten bir düştü
Konuşmak değersiz iken susmalar atından köşktü
Girmedin eşikten gönül hanemin

Ezberi olmadı yürek çilemin
Saflığıma yandım zavallı benim
Kinaye etmeden silmeyi bildim
Yüreği bir kapta una baladım

Akşam yemeğine ciğerdi sandın
Uykular her gece zaten haramdı
Ayrılık kendine zaten bir düştü
Oflaya puflaya ağlamaklıydım
Yüreği sandıklara saklamalıydım
Suskunluk köşkünü benzini döküp
Kıvılcımında sessizlik kalmamalıydı

Öteler seslenir bırak gel diye
Bu yaşam sana değil ki büyük hediye
Soluksuz kalırsın zaten günün birinde
Bekletme artık yeter eyvallah’ın olsun son sözün

Dinmezse sancılar artık bana küs
Çekiğin ızdırabı birden bana kus
Saplantı olmadan kalbinde koru
Yakıver kibrit bende al saltanatını sür

İtfaiyen olsun sürdüğün ömür
Kimseye söz düşmez sakinliğini koru
Dürtmeler hızını artırsa bile
Yavaşça dünyaya el salla uyu…

10.09.2012 12:57:13